20 yıl önce 20 yıl sonra ne fark ediyor ki.? Sonuçta bu yıllar hepimiz için kahırla geçti. Hayallerimiz içimizde kaldıktan sonra. Bir ömür tüm yaşananlarla yaşayamadıklarımızla. Bizler büyük beklentileri olan insanlar değildik. Alın teri ve emeğimizle geçinmek yolunu seçenleriz. Ve hep çalıştık. Çalıştık çalıştık. Kimseye kin, nefret beslemedik olduğumuz alanlarda görevimiz içinde yapılması gereken her şeyi yaptık. Çok eleştirildik. Bu kadar yapmayın bu kadar çalışmayın diye ama biz elimizden geleni yaptık her alanda diyorum. Toplumsal sorunları kendi sorunumuz gibi dert ettik.
Çok sevilmedik Çünkü gördüğümüz ve öğrendiklerimiz bize çok başarılı çalışkan insanlar sevilmediği. Genetik bir bozuk süreç var. Biliyoruz ki iyiler ,doğru, düzgün, çıkarsız insanlar , kendini düşünmeyen toplumu düşünen insanlar hep öldürülmüşler.. Kolay yoldan para kazanıp ününe ün katan insanlar donanımlı yada donanımsızlar karar verici olmuşlar. Ama çok benziyorlar birbirlerine. Bu düşünce sadece bana ait değil elbette. Birçok insanın sabrının bittiği isyanın artığı umutlarının tükendiği bu yılların hesabını kim ödeyecek. Esnaf, memur işci vergisini vermiş. Çalışmış ama hiç rahat yüzü görmemiş. Yılların telkinleriyle durdurulmuş. Ama artık telkin değil tehdit ediliyoruz. İsyan noktasında olan insanlar sorunlarını dile getirmek için bile konuşamıyor. Ve içine bağırıyor. Biliyormusunuz.? Bu süreçten sonra ciddi hastalıklar ile uğraşacaklar. Çünkü isyanlarını bastırmak ruhlarını bozdu. Bir zamanlar birileri abartıyorsunuz, ne varmış diyenler bile sustu.. Aynı sıkıntıları yaşıyoruz. Artık eşit olduk birlikte içimize bağırıyoruz. İstisnalar varmış.. Varsın olsun. Sonuçta hepimiz öleceğiz. Kimseye kalmayacak bu dünya. Ama bu güzel dünyayı yaşanır hale getirmek çok zor değildi. Yeterki hep birlikte çalışıp doğru paylaşsaydık. Herkes üretip sevgiyle coşkuyla birbirimize sarılıp türküler söyleseydik. İsyanlarla susmasaydık.