Kinden, Düşmanlıktan, uzak dostluk ve kardeşlik dilinde ne zamandır konuşmuyorsun düşündün mü?
Akşam, evine ekmek götüremeyen babanın ezikliğini. Belediye ekmek fırınları önünde saatlerce sıra bekleyip evime 8 ekmek alıyorum derken gözlerindeki hüznü görüp düşündün mü?
Her gün ırzına geçilen kadınların ölümünü, çaresizliğini, görüp onu doğuran anaların acısını hiç düşündün mü?
Evlere temizlik için bile gidemiyorum artık diyen kadının çaresizliğini düşündün mü?
Çocukların tacizlerinin davalarında o ana ve babanın ne duruma geldiklerini çaresizliklerini düşündün mü?
Gençlerin artık üniversite okumayacağım nasıl olsa iş yok. İş olursa da üniversite aranmıyor ilkokul mezunu genel müdür oluyor derken onun güzel dünyasının nasıl kirlendiğini düşündün mü?
Ben turfanda değil kayısının mevsimi bitiyor daha yemedim diyen gencin, sorun yok diye kapatmaya çalışmasını görüp düşündün mü?
Bu durumları görüp, bizler dile getirdiğimizde sürtük bunlar dediğiniz hakaretlere sessiz kalışımızın hüznünü düşündün mü.?
Sen Çiçeklerin, kelebeklerin özgürlüğün dilinden, Kinden, düşmanlıktan uzak, dostluk ve kardeşlik dilinden konuştun mu son zamanlarda hiç düşündün mü? Bence düşün düşün artık bu insanlar bu kadar acıyı ,yokluğu hüznü kaldıramıyor. Hayalleri tükendi. En güzel yıllarını belki yarın iyi olacak diye geçirdi .
Bu insanlık her şeye katlanırdı. Ama tek katlanamayacağı bu şekilde muamele görmenin, ötekileşrilmenin, hüznüne ve acısına katlanamıyor. Bunu bilin düşünün artık düşünün...