Eski bayramlar deyince herkes ‘aman yine çocukluklarını anlatacaklar’ diye düşünür… Oysa o günlerdeki yaşam teknoloji anlamında daha gerideydi, birçok olanaktan yararlanamıyorduk…
Ama insanların dayanışma, paylaşma, birbirlerine destek, toplumsal duyarlılıkları vardı…
Tenceredeki yemeğimi komşumuzla paylaşırdık… Sokağımızda bizden daha yoksul bir kişi veya aileye sahiplenirdik… Herkes herkesin derdini bilirdi…
O zaman ki komşuluk, saygı, sevgi, dostluk, arkadaşlık ve sevdalar farklıydı… Çünkü o günlerde bizler yaşama ‘biz’ olarak bakardık… Hiç biz ‘ben’i düşünmedik… Sokağımızda bir kişi öldüğünde herkesin yüreği yanardı… Şimdi artık terör nedeniyle birden onlarca insanımızı yitiriyoruz… Ateş düştüğü yeri yakıyor…
Bayramlarımız hep ‘biz’ anlayışı ile geçirirdik…
Yıllar geçti ve birden üzerimizden 12 Eylül’den sonra insanlar, toplum değişti… ‘Biz’ler yok oldu… Herkes ‘ben’e dönüştü…
Dünya ile birlikte insanlar da kirlenmeye başladı…
Ne sevdamızı yaşayabiliyorduk ne de arkadaşlık, dostluk, dayanışma, paylaşma ve duyarlılığımızı…
Yer evler, katlara dönüştü, yeşil alanlar betonlaştı… Yürekler katılaştı… Karşı komşusunu tanımaz hale geldik. Ne selam verdik ne de sevgimizi…
Eski halimize geldiğimizde inanın o eski bayramların ‘tadında’ bayram kutlayacağız…
Birlikte ağlayacağız, birlikte eğleneceğiz, birlikte mücadele edeceğiz… Sevgilerimizi doruğa çıkaracağız…
Ben eski bayramımı istiyorum!…
ŞABAN BAĞCI