‘Sevginin diğer adı ‘insan sıcağı’ olmalıdır” diyorsun. Ünlü şairin dediği gibi ‘ne kadınlar tanıdım, ne kadınlar sevdim’ ama yaşadığım sevdalarda ‘insan sıcağı’nı hissetmedim…
‘İnsan sıcağını’ seninle öğrendim… Bir öğretmen gülümsemesi içinde, tüm sevdalarımı bir kez daha yaşıyorum…
“Yüreğim
Islaktır benim
Kuytularda ağlamaktan
Ve hafif uçuktur rengi
Kurusun
Diye kaç kez
Güneşe asılmaktan...”(1)
Birçok insan sevdiğinde veya kaybettiğinde çok ‘üşür’. Üşümelerim çok oldu.
Yalnızlığım, hüznüm ve acılarım… Kaybettiklerimden yitip giden yüreğimin parçaları var.
Seni ve yüreğini anladığımda ‘üşümelerim’ bitti…
Nasıl oldu anlayamadım…
Bedenim üşüyor ama yüreğim üşümüyor artık. Seninle dostluğu, arkadaşlığı, sırdaşlığı, sevdayı öğreniyorum; demek ki ‘insan sıcaklığı’nı hiç yaşamamışım.
Seninle öğrendim…
“Bir dostun sıcaklığına
öylesine
yaslamak istiyorum ki başımı
ya omuzunu uzat sevgilim
ya da telleri kopuk
bir kemanı
Kanadının altına sığınacak
bir kuş arayan
eskimiş saçak gibiyim sensiz
ya da bütün balinaların
kıyıya vurup
intihar ettiği
bir deniz
Bir hitit çanağıyım
toprağa gömülü
ve sen
ilk kazısını yapan
bir arkeolog ürkekliğiyle
ellerinin arasına
al beni”(2)
‘Ben de seni çok sevdim’ diyebildim… Bazen bakışlarımla bazen yazılarımla…
Ya sen ‘Ben de seni’ seviyorum diyebilecek misin?
“Sevginin diğer adı ‘insan sıcağı’ olmalıdır” diyen sen, insan sıcaklığı içinde ‘seviyorum’ demenin riskini alabilecek misin?
“Çoğalsın Sevginin Sıcaklığı
Çoğalsın Sevginin Sıcaklığı
yürekler ve atışlar,
sevgiler ve umutlar,
özlemler ve ayrılıklar,
gözyaşları ve hüzünler,
tek olmasın!
çoğaldıkça sarsın,
sevginin sıcaklığı.
çoğalsın ki yaşam umuduyla;
özlem olmadan ayrılığın,
gözyaşı olmadan hüznün,
mutluluğuna ulaşabilir mi insan?”(3)
Hadi ‘hüzünlü bakışlım’ elimi tutup gözlerime bakar mısın?
Söz veriyorum, gözlerine bakıp, saçlarını okşayarak ‘seni seviyorum’ diyeceğim.
Ya sen; yüreğini ördüğüm sevdalım; sen de ‘ben de seni’ seviyorum diyebilecek misin?
Seni nasıl sevdim biliyor musun?
“Saçak altına sığınmış
göçmen kuşun
kar tanecikleri arasında
düşen beyaz tüyünü de
görebilmek
İşte Sevmek” gibi…(4)
(1),(2),(4) Sunay Akın, (3) Adile Soylu
ŞABAN BAĞCI
