Tüm muhalif partiler birbirini suçlayıp ben olsaydım deme lüksü yok.
Bu ülkenin aydını bu ülkenin sorumluluk sahibi olan insanları bittimi?.
Biz bizden büyük olan aydınlarımızdan öğrendiğimiz hiçbir konuya sahip çıkamadık. Neydi bunlar? Sağlık, Eğitim, Hukuk, Savunma, idi. Bunları Masanın dört bacağı örneği ile anlatırlardı bize. Biri eksik olsa duramaz denilmişti
Kardeş savaşları var ülkemizde. Ne için kim için kime karşı olduğunu bilmeden. İşid bize küçük bir gurup gibi gösterildi tüm ülkeler top tüfekleriyle saldırıyor hala durdurulmadı.
Her gün bir kadın öldürülüyor. O kadar hızlı gündem değişiyor ki neye nasıl bakıp yazalım çözüm üretelim bilemez olduk.
Zamlar peş peşe geldi.
Tek tek bakalım isterseniz. Eğitim şekilden şekle girdi. Tek sorun başörtüsü imiş gibi günlerce gündemi oluşturdu. Sanki bu duruma geleceğini bilmiyormuşuz gibi. Kimse ortak bir akıl yürütmedi. Sağlık özelleştirildi yine sustuk, Hukuk adalet bağımsız olmalı derdik ve bir gün herkese gerekli olacak derken onu da yazmaya gerek var mı? Görüyorsunuz. Savunma, Askeriye demokrasiyi en çok savunan ama, kendi içinde demokrat olmayan tavırlar içinde bu hale geldi.
çok tüketilen aspirin birkaç gün önce bir lira iken şimdi iki seksen olmuş çok bildiğiniz ilaç. Öteki dediklerimiz yani yüzde elli hepsinin ekonomik durumu düzeldi mi? Onlar bu aspirini kolay alabiliyorlar mı? Hatırlatmak lazım. Hastanelerin durumunu yazmayacağım. mutlaka hepimizin yolu düşüyor biliyorsunuz ama sadece susuyorsunuz. Bu duruma gelirken söylenenler gerçek oldu mu hatırlayın.
Baştan ohh ne güzel her yerde sıra beklemeden muayene oluyoruz dediniz şimdi öylemi?
Ortak noktaları bulup, neden hepimiz bir araya gelip bu yapılan haksızlıklara ses çıkaramıyoruz. Bırakın yerler, yer derdi olanlara olsun.
.Birbirimizi dinleyelim. hangi konular bizi acıtıyor onu tespit edelim. Ben çok biliyorum.. Ben bunun mücadeles ini yıllardır yaptım demeden. Öyle sanıyorum ki çok konuda bir olacağız. O zaman her şeyi bir tarafa bırakın ortak konularda ne yapabiliriz düşünün düşünelim.
Gezi yi unutmayalım Hiçbir siyasi parti hadi demeden kırk bin kişi Eskişehir’de sokaklardaydı çünkü ortak sıkıntı bulunmuştu.
Dün kardeş dediğimiz bugün düşman olmaz. olamaz. Onlara bir zarar gelse hep birlikte içimiz yanar biz böyle özellikleri olan insanlarız, yada öyleydik.
Ne oldu bize de bu hale getirildik. Hep oyun bunlar dedik bizlerde bu oyuna kurban mı olduk kardeş kardeşe düşman bakıyor artık. Ne kadar yüksek egolara kapılsalar da biz kardeşiz. Bu sorunları egolarına kapılmış insanlara hatırlatmak görevimiz.
Bana ne onlar oy verdi onlar düşünsün dememek lazım. Çünkü onlarda aynı sıkıntılar içinde olduğunu unutmamak gerekli.
Biliyorum yoklukları, haksızlıkları, haykırırken yüzde elliyi unutmadan haykırıyoruz. Her ne kadar onlara kardeşleri unutturulmak istense de. Biz kardeşiz diye haykırmaya devam edip bir olma yollarını aramalıyız artık. Ego ları bir tarafa bırakıp Tüm haksızlıklar için Siyasetle olmuyorsa siyaset üstü davranıp bir araya gelmenin vakti geçiyor hatırlayalım istedim..