Yeterki Allah’ı unutup hep bana diyenler olmasın

Hergün ölüp ölüp diriliyoruz.
Gülümsememizden şikayetleri olanlar artık kimse gülmüyor. Ölüyor.
Ölenler bizim doğurduğumuz kuzularımız.
Ana olduğumuz da İnsan olduğumuzu bize hissetiren kuzularımız ölüyor.
Her ölüm için aynı acıyı duyuyoruz.Bizlerde ölüyoruz. Çünkü biz Anayız. İnsanız.
Biz savaşı değil barışı, biz Adaletli olmayı analığımızla öğrendik.10 evladımız olsa aralarında hiç bir ayrım yapmadan büyüten bizler ancak birlik beraberlik olursa huzurlu oluruz.
Huzurumuz  kalmadı  acı çekiyoruz. Bu anaların feryadını duyun artık.
Kadınlar, Analar  bu ülkede huzur istiyor. Acı, kan, görmek istemiyor.
Bu acımasız zihniyeti söyleyenler ispat edenler hiç dinlenmedi. Bunların yaptıklarını dile getirenler cezalandırıldı.
İnancımız sorgulandı..Allah bile herkesi ben değerlendirim derken bu zihniyet Allah adına can yaktı .Dinlemedi kimse..
 Şimdi dinleyin artık.. Bu güzel bakir ülkem huzur istiyor barış istiyor. Elele verip daha güçlü olmak istiyor. İstemeyenler azınlıkta kalır.
Ülkemizin insanları bu güzel ülkede aç kalmaz. Herkes çalışır ve çalışanın emeğini, Ülkemin eksiksiz karşılayacak  güçü var. Kimseye taviz vermek gerekmiyor.
 Yeterki Allah’ı unutup hep bana diyenler olmasın. Yoksul açken tok yatanlar olmasın.
Savaş sadece kapitalistlerin işine yarar.Kim Şavaşdan  yana ise birkez daha düşünsün.