Sevgisiz kışlar gördüm
Sevgisiz yazlar
Hiç bu kadar buz kesmedi yüreğim
Bir sözle tuzla buz olacak kadar
Güvensizliğin ölümden beter geliyor. Sözlerin taşınmayacak kadar ağır artık. Sana yaklaşmak için çırpınırken, sana çarpmak çok acı. Uyuştum, öylece kaldım. Acı bile değil içimde hissettiklerim. Bir damla yaş akmadı gözlerimden. Düşünemiyorum artık ne yazık. Uçurmuşken ruhumu, özgür kılmışken tüm sevgimi… Birden ve aniden anladım ki sen yoksun aslında. Hiç olmamışsın hayatımda.
Gözlerindeki korku ve keder benden yana değil biliyorum artık. Hayatın başından seni beklemişken… Sen beni çoktan silmişsin komik. Tanıdık bir duygu geçiyor yüreğimden. Ayrılık vakti yaklaştı görüyorum. Bitmek için geldin yanıma. Gitmek için aradın beni. Unutmak için sevdim bende. Acı bile yok garip. Kabullenmek bunca durağan mı yapar gerçekten. Yenilmek bunca hafiflik versin hayret.
Sevmeyeceğim artık. Yormayacağım kendimi boşa. Yenildim ellerimde kelepçeler, ayağımda prangalar var. Yüreğim dikenli tellerle çevrili. Kelimeler sustu umut bitti. Arayış sona erdi. Yenilgi yüzyıllarla geldi.
Sen gerçekten unutmuşsun yazık kardelenler soldu.