Kınası yakılmış Anası üzgün Yiğidin aksine morali düzgün
Seher vakti kışlasına uçacak
Sevdası dilinde hasreti sürgün
Şehadet şerbeti içmiş cesur
Dağlar çağırmış acelesi meşhur
Vatan namus iki sözünden biri
Söz açtırmıyor tek yüreği kanıyor
Sevdiğini emanet bırakmıştı
Dönünce önce nişan yapacak
Evlenecek yuva kuracaklardı
Herşeye kendini hazırlamıştı
Komutanlarıyla arası epey iyiydi
Ona Kıvırcık diye seslenirler
Kardeş gibi gülerler, sohbet ederler
Ekmeği suyu aralarında payederlerdi
Ne olduysa kara bir Salı
Sular sanki kanla akıyordu
Hain bir pusuda Mehmet
Meleklere el sallıyordu
Kara haber tez düştü Göynüğe
Hiç işitmeselerdi keşke
Ah keşke... Ama nafile...
Figan feryada çoktan ermişti
Gencecik yaşında kondu şehitliğe
Arka sıralardan gördü cenazesini
Nasıl izah etti bilmem kendine
Mahşeri kalabalığın niçin geldiğini?
Kanı kanla yıkarlarmış
Ziyaları Cennet sularıyla
Elbette Şehitlerimiz asla ölmez
Tut ki vatan katiyyen bölünmez !!!
Mustafa Uzun 03.08.2015
(Şehit Piyade Uzman Çvş. Ziya SARPKAYA anısına... )