Benim kadar mutsuzsun. En az benim kadar yaralı. En az benim kadar hüzünlü. Sen yüzyıllardır sevdiğim. Gözyaşlarını sakla benden. Kanatlarım kırılır gelemem yanına. Her gittiğinde yarım kalmış yüreğim kaldıramaz gözyaşlarını.
Senden sonra hiçbir renk tam olmamış hayatımda. Hiç bir söz dolduramamış cümleleri. İzini sürmüşüm yanlış sevdalarda. Kalmamış kalbimde umutlar. Tanıdık mekânlar avutamamış, sen nereye gittiysen seninle gelmiş sevdam. Tanımadığım insanlar açamamış umutlarımı. Aşk sadece sana dair olmuş yüzyıllarca. Ayakta kalmaya çalıştıkça düşmüşüm peşinden yollara. Ayaklarım çamurlara bulanmış, sürünmüşüm dikenli yollarda. Doğduğum yerler yetmemiş bana. Seni aramışım tüm masal şehirlerde, yana yana.
Hayaller avutmuş beni senden yana. Kavuşmaya dair rüyalar hayatta tutmuş yüreğimi. Nasıl bu kadar yasak olursun bana. Ruhlarımızın bilendiği sevda yanı başımda.
Aradım seni bir ömür boyunca. Kayıp ilanları verdim kalplere senden yana. Cevapsız kaldı tüm sorular. Sonunda geldin, geldin ya. Cevaplar yok hala senden bana, sebepler yok, sonuçlar yok. Yasaksın işte bana hayattan yana.
Gözlerime bak, içimdeki hüznü dokun. Sadece gözlerimsöylüyor mutsuzluğumu. Oraya bakan ve baktığını gören tek sen varsın. Kimse fark etmiyor, sensizlik bana neler yapıyor. Savrulmuyorum yerden yere. Ağlamıyorum gören gözlere. Konuşmuyorum acılardan yana. Anlatmıyorum sevdamı senden başka ruhlara. Acılarla baş etmeyi, sensiz yaşamayı öğrendim yüzyıllarca.
Beklemeyi öğrendi ruhum. Sende bekle beni o kavuşulacak anda. YARALARIMIZI SARACAĞIZ, kardelenler açacak ruhlarımızda.
NURAY HAROZ BOLAK
