İçtim işte bu gece. Kana kana, doya doya içtim. Vücudumdaki her zerre unutsun; şöyle böyle gündüzlerde avunayım, paramparça geceleri sileyim diye içtim. Kızacağını bilerek içtim. Gözlerimde, gözlerin takılı içtim. Şarkılar söyledim bağıra çağıra. Kanayan  gecelere, çaresiz aldanmalara inat. Her şeyi daha yaşanır yapmak adına, dibine kadar içtim. Verdiğim sözleri tutmadan içtim. Yasakları çiğnedim birbir. Yasaklar sana dairdi, sana rağmen içtim. Gene de sevecek misin? Demetlerce istemem, tek bir kardelen verecek misin?

 

Bir gece gelecek misin yanıma? Yasaklardan arınıp alacak mısın beni kollarına? Yara izlerimi öpücüklere boğup, silecek misin karanlık yalnızlıkları? Ben böyle dağılmışken toplayacak mısın? Yaşamaya çalışırken sensiz gecelerde bir damla nefes verecek misin? Açsan  kollarını ,sarsan sarmalasan. İzlerimi yok saysan başkalarından yana. Geçmişimin   gölgelerini silsen bir bir.  Bir sen kalsan,  ilk sen olsan. Bilmiyorsun sevdiğim nasıl çaresizlik akıyor gecelerde.

 

İçtim işte bu gece, sana dair ve sana rağmen. Aşk şarkıları söyledim fasıllarla. Bir ağladım bir güldüm sevdiğim. Devam edeceğim sonuna kadar. Seni unutuncaya, beni avutuncaya kadar. Beynim sarhoş, vücudum nahoş dibine vuracağım şişelerin. Gene de sevecek misin? Yoksa kaçıp gidecek misin? Sevdiğim kardelenim bu acılara değecek misin?

                                                                                          NURAY HAROZ BOLAK