Ülke ve insanlar gittikçe kirleniyor. Dostlar tükeniyor, dostluklar tüketiliyor. Günlük yaşanıyor ömür! Birlikte geçirilen vaktin kıymetini bilemeden...
Hele, sosyal medyada harcanan zaman!
Nicesine sarılsan da...
Yaşarken yaptıklarınız, yapmadıklarınız, haksız yere laf söyledikleriniz, söylemedikleriniz, suçlandıklarınız, suçladıklarınız!
Kendi hayatınızın lideri olun! Başkasının değil. Örnek alınmaya layıksanız bırakın alsınlar, lakin kendileri olarak!
Kimlik kargaşası yaşayan o kadar insancık var ki dünyada!
Hayat amacınız ne? Gelecek hayaliniz ne? Ve değerleriniz ne?
Geçmişten bugüne siz yine siz miydiniz? Aileniz, arkadaşlarınız, çevreniz sizi nasıl bilir? Sorun kendinize. Musalla taşını beklemeyin!Eleştirilmeye gelir misiniz? Yoksa hep siz mi eleştirmek istersiniz?
“Benim sadık yârim kara topraktır” deyip, gözünüzü toprağa dikmeyin. Allah gecinden versin! Mahşerin dört atlısına da, güneşin battığı yerden doğmasına da vardır evelallah!
Sonun başlangıcında, sevdiklerimizle birlikte olmanın hayaliyle...
Dolu dolu ama insan gibi yaşayın hayatı!
İbn-i Haldun’a göre, “İnsan beyni değirmen taşına benzer. İçine yeni bir şeyler atmazsanız kendi kendini öğütür durur.”
Atılan şeylerin ne olduğu tabii ki en can alıcı nokta!
İnsanlıkla kalın!
