Acıyorum kolay değil bu kadar cahil kinci bir toplumla uğraşmak.
Acıyorum tam birlik beraberlik başarılıyor derken o kinci cehalet bu duruma sürüklediği için acıyorum.
Acıyorum Müslüman kin tutmaz öğretisine tutunarak büyümüş bir nesil olarak bu kadar kinci Müslümanlığı tanımaktan acıyorum.
Acıyorum İnsan olmanın yolu doğru olmaktan geçiyorken yalanların bu kadar kolay yol almasına acıyorum.
Acıyorum Olmazsa olmazlarımıza Evrenin en güzel değerleri Sanat, Müzik, Şiir Tiyatro gibi değerlerimizin ayaklar altına alınırken susulmasına acıyorum.
Acıyorum ülkemiz kan gölüne dönerken ölümlerin ötekileştirilmesine acıyorum.
Acıyorum Yunus’un, Mevlana’nın Hacı Bektaş’ın Pir Sultan’ın Asırlar önce söyledikleri bir kelimeyi bile öğrenemeyen cehalete acıyorum.
Acıyorum ölenler gencecik fidanlar öldürenler canavarlaşmış gençler bu durumu yaratanlara acıyorum.
Acıyorum savaş çığlıkları atanların savaşın ne kadar acı olduğunu görmezden gelip kınalı kuzularımızın ölmesine acıyorum.
Acıyorum korkan yanan anneleri babaları öksüz çocukları görmekten dayanamıyorum acıyorum.
Acıyorum bizim ülkemizden önce bu acıları yaşayan ülkelerin durumuna düşeceğiz diye acıyorum.
Artık acımak danyetmiyor..
Açık ve net olun. Ne oluyor?Ne olacak? Neden bu durumdayız çok bilmişliği bırakıp hep birlikte ne yapabiliriz. Yeniden yurda barış cihanda barışı sağlamak için. Bu durumu olumlu bir şekilde çözecek binlerce beyinlerimiz var.Kinci Cehalet bu durumu yarattı biliyorsunuz. Daha geç olmadan duyun bu sesleri. Bu ülke hepimize yeter.
